Aktualności

Unicestwić Kościół

Terror, propaganda, rozbijanie od środka

W momencie gdy po drugiej wojnie światowej „żelazna kurtyna” zatrzasnęła się nad Europą Środkową, sytuacja Kościoła katolickiego w tej części Starego Kontynentu była zróżnicowana. Uwarunkowane to było utrwalonymi od wieków procesami historycznymi i tradycjami kulturowymi. Inaczej więc Kościół był obecny w społeczeństwach krajów prawosławnych, takich jak Bułgaria i Rumunia, zdominowanych przez denominacje protestanckie (Niemiecka Republika Demokratyczna) czy przez islam (Albania). Zupełnie odmiennie wyglądała natomiast sytuacja Kościoła – jego rola w kulturze i społeczeństwie – w takich krajach, jak: Polska, Węgry, Słowacja czy Chorwacja, gdzie od wieków katolicyzm był religią dominującą nie tylko w znaczeniu liczby wyznawców.

Narzucone Europie Środkowej przez decyzje wielkich mocarstw wejście do sowieckiej strefy wpływów po 1945 roku radykalnie zniwelowało te różnice. Od tego momentu sytuacja Kościoła we wszystkich krajach „demokracji ludowej” była jednakowa, wszędzie był bowiem prześladowany. We wszystkich tych krajach, zgodnie z dyrektywami płynącymi z Moskwy, osadzone przez Armię Czerwoną komunistyczne reżimy traktowały Kościół jako najpoważniejsze zagrożenie dla stabilności swoich rządów. W tej diagnozie – należy podkreślić – nie mylili się. Kościół katolicki pozostał bowiem jedyną niezależną wobec komunistów instytucją, która cieszyła się wielkim społecznym autorytetem przekraczającym różnice wyznaniowe.

prof. Grzegorz Kucharczyk

Więcej w Naszym Dzienniku