Kategorie bazy wiedzy

Chrystofobia i jej główne źródła

Niestety, dożyliśmy czasu, kiedy nie ma godziny, aby nie usłyszeć w mediach światowych o atakach na chrześcijan zakończonych śmiercią ludzi, spaleniu budynku kościoła, czy też jakiś akcjach ideologicznych, w których wyszydza się jawnie i kpi z chrześcijaństwa.

Czas, w którym żyjemy jest prawdziwie i głęboko nienawistny chrześcijaństwu, a płonące kościoły zwłaszcza w ostatnim czasie we Francji, są tylko częścią szerszego zjawiska, wobec którego nie możemy przechodzić obojętnie. Zjawiskiem tym jest nie tylko swoisty strach i nienawiść do chrześcijaństwa – CHRYSTOFOBIA, ale także próba deprecjacji i zniszczenia tego, co chrześcijaństwo dało światu od samego swego zaistnienia.

Bardzo dobrze, że ukazują się prace, które analizują i wyjaśniają ideowe źródła nienawiści do Chrystusa Pana i Jego Kościoła, tak jak choćby praca prof. Grzegorza Kucharczyka [1] , czy prof. Wojciecha Roszkowskiego [2] oraz prof. Marka Chodakiewicza [3] . Jakże ważne w wyjaśnieniu zjawiska nienawiści do Chrystusa i Kościoła są dzieła Ojca Świętego Jana Pawła II, które ukazują duchowe pęknięcia w tzw. Zachodzie, tak mocno osłabiające jego działania i tożsamość [4] .

Należy jednak dostrzec, że atak na chrześcijaństwo wypływa nie tylko ze strony ideologii i błędów jakie powstały w środowisku Zachodu, ale także ma swe uprzyczynowienie w różnych typach istniejących cywilizacji, które wrogie przede wszystkim Kościołowi Katolickiemu, na wiele różnych sposobów pragną podporządkowania lub zniszczenia wytworzonego przez katolików dziedzictwa kulturowego i cywilizacyjnego. Dlatego cywilizacje te są zaczynem licznych ataków na chrześcijan, są środowiskiem, z którego wyrastają działania i ideologie chrystofobiczne. Co jednak przez to należy rozumieć?
W nauce polskiej wzorcowo przedstawił ten problem nasz polski uczony Feliks Koneczny [5] . W. Wykazywał on, że misja cywilizacyjna Kościoła złączona z przekazywaniem ludom Ewangelii na całym świecie, zawsze łączy się z formacją człowieka w duchu życia osobowego, gdzie ostateczny sens ludzkiego bytowania sprowadza się do osobowej więzi człowieka z Bogiem. Koneczny uczył, że zniszczenie więzi człowieka z Bogiem, takie uformowanie człowieka, gdzie więź ta staje się czymś dla niego bez znaczenia – jest prostą drogą do śmierci duchowej człowieka oraz największej tragedii życia ludzkiego jaką jest rozminięcie się z celem życia tj. Panem Bogiem. Koneczny wykazywał, że człowiek bez więzi z Bogiem staje się niewolnikiem, łatwym do pozyskania przez innych „żywym towarem”. Uczył, że istnieją ciągle silne cywilizacje, które więź człowieka z Bogiem pragną podporządkować władzy publicznej (cywilizacja bizantyńska), zideologizować zasadami tradycji i rodu (cywilizacja chińska, arabska) lub zniekształcić i sprowadzić do jakiegoś rytuału kulturowego, prawnego (cywilizacja bramińska, żydowska). W nich rodzi się zaczyn do chrystofobii, one są matecznikami łamania praw chrześcijan.

Pamiętajmy więc, że dziedzictwo cywilizacyjne katolików nie tylko stanowi podstawę formowania się w katolikach świadomości ich tożsamości, ale istotny środek, dzięki któremu oni sami mogą żyć i rozwijać się, a także prowadzić swą działalność ewangelizacyjną na całym świecie. Bez swego dziedzictwa są nie tylko mocno osłabieni, ale w praktyce bezbronni i bezsilni. Co ważne, dziedzictwo to ma fundamentalne znaczenie nie tyle w sferze materialnych środków (dóbr materialnych), ale dziedzinie dóbr duchowych, osobowych (intelektualnych, moralnych, artystycznych i religijnych), cnót i umiejętności, jakie wykształciły się w katolikach przez wieki. Dziś za Konecznym musimy uświadamiać sobie, że atak na prawa chrześcijan, próby zniszczenia Kościoła – wypływają i łącza się z walką z cywilizacją łacińską. Obrona praw chrześcijan musi zatem iść z obroną i umacnianiem cywilizacji łacińskiej.

dr hab. Paweł Skrzydlewski, prof. PWSZ Chełm

PRZYPISY

1. Zob. G. Kucharczyk, Chrystofobia. 500 lat nienawiści do Jezusa i Kościoła, Warszawa 2020. Powrót do fragmentu, którego dotyczy przypis numer 1
2. Zob. W. Roszkowski, Roztrzaskane lustro. Upadek cywilizacji zachodniej, Kraków 2019. Powrót do fragmentu, którego dotyczy przypis numer 2
3. Zob. M. Chodakiewicz, O cywilizacji śmierci. Jak zatrzymać antykulturę totalitarnych mniejszości, Warszawa 2019. Powrót do fragmentu, którego dotyczy przypis numer 3
4. Szczególnie ważna jest tu praca Ojca Św. Jana Pawła II Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci, Kraków 2005. Powrót do fragmentu, którego dotyczy przypis numer 4
5. Zob. F. Koneczny Napór Orientu na Zachód, w: Kultura i cywilizacja, Towarzystwo Wiedzy Chrześcijańskiej, Lublin 1937, s. 1–24; tenże O wielości cywilizacji, wyd. I: Kraków 1935; tenże. O cywilizację łacińską, Lublin 1996. Powrót do fragmentu, którego dotyczy przypis numer 5