Kategorie bazy wiedzy

Przykłady wykluczenia i dyskryminacji społeczności chrześcijańskich i muzułmańskich w Indiach

Dla wielu społeczności chrześcijańskich i muzułmańskich życie w środowiskach miejskich i wiejskich w Indiach stało się w ostatnich latach areną walki o zapewnienie bytu i bezpieczeństwa dla siebie i swoich rodzin. Praktykowanie wiary i walka o przetrwanie przy jednoczesnym przebywaniu na celowniku skrajnie prawicowych organizacji hinduistycznych, które od kilku lat dominują w indyjskiej sferze publicznej i politycznej jest poważnym wyzwaniem.

Już nie wystarczy znalezienie się „w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie”, by chrześcijanin lub muzułmanin w Indiach doświadczył nękania, aresztowania, pobicia, gwałtu lub śmierci. Coraz częściej to brutalne zorganizowane grupy lub gotowe do linczu tłumy powiązane z lokalnymi i krajowymi politykami, a także chęć zostania zauważonym i docenionym przez lokalnych lub krajowych polityków wdzierają się do domów i miejsc kultu, by nie tylko wzniecić przemoc, ale też obsadzić chrześcijan i muzułmanów w roli podżegaczy i sprawców.

Przykłady wykluczenia i dyskryminacji społeczności chrześcijańskich i muzułmańskich na przykładzie badań London School of Economics and Political Sciences oraz badań i obserwacji własnych stowarzyszenia Open Doors

a) zniechęcanie lokalnej społeczności, w tym krewnych, przez osoby powiązane z grupami i organizacjami, takimi jak Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) i Akhil Bharatiya Vidhyarthi Parishad (ABVP), aby nie wstawiali się za rodzinami chrześcijańskimi i muzułmańskimi oraz by nie utrzymywali z nimi kontaktów, gdy potrzebują wsparcia lub pomocy w sporach o ziemię lub w innych kwestiach;

b) odmowa i zniechęcanie innych do przekazywania istotnych informacji o atakach na chrześcijan lub muzułmanów policji i organom ścigania;

c) ignorowanie wydarzeń chrześcijańskich i/lub muzułmańskich i/lub próśb o udostępnienie przestrzeni publicznej;

d) odmowa przyznania niektórym chrześcijanom usług urzędowych, do których są uprawnieni na mocy prawa lub groźba zawieszenia takich usług w przypadku konwersji na chrześcijaństwo;

e) odmowa uznania przez policję i lokalną infrastrukturę prawną przestępstw popełnionych na chrześcijanach i muzułmanach przez hinduskich napastników;

f) nadużywanie przepisów antykonwersyjnych przeciwko osobom legalnie praktykującym swoją wiarę oraz nadużywanie przepisów antykonwersyjnych przeciwko osobom, które oficjalnie wyznają hinduizm, ale chcą uczestniczyć w wydarzeniach chrześcijańskich

g) odmowa ze strony oficjalnych i nieoficjalnych (starszyzna) przywódców lokalnej społeczności angażowania się w sprawy, które wpływają na dobrobyt chrześcijańskich lub muzułmańskich mieszkańców wiosek;

h) presja wywierana na chrześcijan i muzułmanów z grup dalitów/diwasi, aby ponownie przeszli na hinduizm, jeśli chcą zapewnić sobie pracę lub być częścią codziennego życia w swoich społecznościach lokalnych;

Przykłady stosowania zastraszania, nękania, przemocy i wypaczania sprawiedliwości wobec osób i społeczności chrześcijańskich i muzułmańskich

Przykłady, które udokumentowane dla potrzeb badań przeprowadzonych przez London School of Economics oraz przez stowarzyszenie Open Doors w ostatnich latach obejmują, ale nie ograniczają się do:

a) współpraca lokalnych organów ścigania ze zorganizowanymi gangami linczującymi, które wywodzą się ze społeczności hinduistycznej i należą do grup hindutva lub wspierają ich politykę;

b) wykorzystanie środków prawnych do zastraszania lub aresztowania chrześcijańskich i muzułmańskich ofiar, które przeżyły ataki hinduistycznego tłumu;

c) żądanie dostarczenia dowodów ataków przez ofiary/ocalałych, nawet jeśli napastnicy sfilmowali całą sekwencję i/lub umieścili ją w mediach społecznościowych;

d) celowa odmowa przyjęcia oraz celowa utrata i zniszczenie istotnych dowodów przemocy i agresji wobec chrześcijan i muzułmanów;

e) mowa i obrazy nawołujące do przemocy wobec chrześcijan i muzułmanów rozpowszechniane i werbalizowane przez tłumy przed, w trakcie i po atakach na chrześcijan i muzułmanów;

f) wypowiedzi nawołujące do przemocy wobec chrześcijan i muzułmanów, wygłaszane przez policję i funkcjonariuszy organów ścigania podczas ataków i w ich następstwie;

g) obraźliwe i dehumanizujące komentarze na temat pracy, poziomu wiedzy, cech osobistych i zwyczajów żywieniowych muzułmanów i chrześcijan (w szczególności grup dalitów i adivasi) wygłaszane przez policję, funkcjonariuszy organów ścigania i polityków;

h) odmowa przez policję i organy ścigania aresztowania lub powstrzymania tłumów przed fizycznym zastraszaniem i naruszaniem własności i nietykalności chrześcijan i muzułmanów;

i) fizyczne i brutalne ataki tłumów na osoby, mienie i pojazdy będące własnością lub wynajmowane i zajmowane przez osoby i społeczności chrześcijańskie i muzułmańskie;

j) podpalenia miejsc kultu chrześcijan; podpalenia mienia, na przykład literatury religijnej chrześcijan i muzułmanów;

k) zastraszanie i grożenie śmiercią chrześcijańskim i muzułmańskim ofiarom przemocy w celu uniemożliwienia im dochodzenia sprawiedliwości;

l) powtarzające się ataki na tych, którzy aktywnie przeciwstawiają się przemocy, na przykład na pracowników zajmujących się prawami człowieka i działaczy religijnych organizacji chrześcijańskich i muzułmańskich;

m) niesprawiedliwe aresztowania i sprawy sądowe przeciwko tym chrześcijanom i muzułmanom, którzy zgłaszają trwającą przemoc lub nękanie;

n) fałszywe oskarżenia, a także wypowiedzi i obrazy podżegające do przemocy rozpowszechniane przeciwko chrześcijanom i muzułmanom w grupach mediów społecznościowych;

o) fałszywe oskarżenia pod adresem chrześcijan i muzułmanów, drukowane w lokalnej i regionalnej prasie;

p) dezinformacja na temat chrześcijan i muzułmanów, ich praktyk, kultury i lojalności wobec narodu indyjskiego rozpowszechniana w mediach społecznościowych przez grupy i zwolenników Hindutvy;

q) dezinformacja na temat chrześcijan i muzułmanów, ich praktyk, kultury i lojalności wobec narodu indyjskiego, rozpowszechniana w przemówieniach politycznych przez hinduskich polityków na wszystkich szczeblach władz lokalnych, krajowych i stanowych;

r) podsycanie strachu, stereotypizacja, dehumanizacja, dyskryminacja i podżeganie do przemocy, propaganda i dezinformacja przeciwko społecznościom chrześcijańskim i muzułmańskim w odniesieniu do aspektów życia obywatelskiego (takich jak czystość lub płodność/liczba urodzeń, inteligencja) wypowiadane i publikowane przez polityków krajowych;

s) zastraszanie hinduskich przyjaciół, sąsiadów, przedstawicieli prawnych, którzy podejmują sprawy w imieniu muzułmańskich i chrześcijańskich ofiar lub próbują składać zeznania w ich imieniu;

t) zastraszanie za pomocą reklam i plakatów politycznych podczas wyborów;

u) celowe i ukierunkowane molestowanie seksualne dziewcząt oraz kobiet należących do tych społeczności w celu ich upokorzenia i „zbezczeszczenia”;

v) zmowa lokalnych urzędników miejskich przy wyburzaniu domów oraz przejmowaniu ziemi muzułmanów i chrześcijan;

w) zmowa właścicieli nieruchomości w usuwaniu chrześcijańskich lub muzułmańskich lokatorów, którzy zostali oskarżeni o przestępstwa (których nie popełnili).

Łukasz Wilczyński