Katar

Historia chrześcijaństwa

Chrześcijaństwo na terenie Kataru pojawiło się w III w., kiedy pojawili się tutaj chrześcijanie z Mezopotamii. W tym okresie powstawało w katarze wiele kościołów i klasztorów, które w większości nie przetrwały do naszych czasów. Natomiast od VII w. rozpoczęła się islamizacja tego terenu. Ostatnie wzmianki dotyczące chrześcijaństwa sięgają IX w.

W Katarze surowe restrykcje dotyczą posiadania Biblii. W Katarze nawrócenie na inną religię jest karane śmiercią. Noszenie symboli religijnych czy ewangelizacja są zakazane. Chrześcijanie, którzy przybyli do Kataru posiadają niewielkie prawa religijne, jednak w wypadku prób ewangelizacji mogą być uwięzieni lub deportowani. Katarscy chrześcijanie są dyskryminowani i prześladowani, dotykają ich problemy prawne osobiste czy majątkowe. Konwersja z islamu nie jest oficjalnie uznawana, co dodatkowo potęguje trudności z jakimi borykają się chrześcijanie (utrata statusu społecznego, prawa do opieki nad dziećmi czy majątku).

Przykłady działań 

2008 – wybudowano pierwszy od czasów islamu kościół chrześcijański. W innych miastach zaczęły także powstawać kolejne kościoły (nie są one oznakowane – nie posiadają wieży, dzwonu i krzyża).