Kuwejt

Historia chrześcijaństwa

Najstarszą znaną wspólnotą chrześcijańską na terenie dzisiejszego Kuwejtu jest kościół, który funkcjonował ok. VIII-IX w. Pojawienie się islamu na Półwyspie Arabskim doprowadziło do zniszczenia wspólnot chrześcijańskich. W 1968 roku papież Paweł VI utworzył Nuncjaturę Apostolską w Kuwejcie. Chrześcijanie w Kuwejcie są ludnością napływową. Przejście z islamu na chrześcijaństwo nie jest uznawane i może skutkować problemami prawnymi. Rozmaite działania ewangelizacyjne są surowo zabronione. Wszelkie nauczanie wiary i posiadanie literatury religijnej jest uważane za obraźliwe dla islamu.

Obcokrajowcy, którzy wierzą w Chrystusa zazwyczaj nie mają problemu, aby nieformalnie praktykować swoją wiarę. Spotkania chrześcijan, które są oficjalnie organizowane nie są w stanie pomieścić wszystkich przychodzących tam osób. Jednak uzyskanie pomieszczenia na nabożeństwa jest bardzo trudne. Konwertyci są zmuszani przez swoje rodziny, aby powrócić do islamu. Doświadczają silnej dyskryminacji, nękania, a także problemów w kwestiach osobistych i majątkowych. Chrześcijańscy migranci mogą spotykać się na nieformalnych spotkaniach, jednak dotykają ich liczne ograniczenia. Chrześcijańskie kobiety są narażone na molestowanie i wykorzystywanie seksualne. Jednak mimo ataków na chrześcijan rzadko odnotowuje się doniesienia na temat pokrzywdzonych.

Chrześcijanie przyjezdni cieszą się względną swobodą w wyznawaniu swojej religii. Z powodu niewielkiej liczby zarejestrowanych miejsc kultu brakuje miejsca dla gromadzących się na nabożeństwach. Osoby, które podejmują się działalności ewangelizacyjnej mogą zostać nawet deportowane. Konwersja z islamu nie jest prawnie uznawana, przez co konwertyci są narażeni na presję, nękanie czy nawet zastraszanie ze strony rodziny. Dodatkowo mogą borykać się z problemami prawnymi.