Libia

Historia chrześcijaństwa

Aż do VII wieku chrześcijaństwo w Libii było dominującą religią. Zmieniło się to wraz z inwazją muzułmanów, którzy do 667 roku podbili cały kraj. Sytuacja chrześcijan poprawiła się w 1911 roku kiedy to Włosi odebrali tereny Libii Turkom. W okresie między wojennym osiedliło się tam wielu Włochów, którzy żyli tam do 1951 roku (ogłoszenie niepodległości przez Libię). Do 2010 roku zamieszkiwało tam ok. 2,64% chrześcijan, co dawało liczbę 172 tys. wyznawców Chrystusa. Jednak wojna domowa w 2011 r. zupełnie zmieniła ten krajobraz. Obecnie na terenie Libii mamy do czynienia z kilkoma małymi wspólnotami chrześcijańskimi. Szacuje się, że zamieszkuje tutaj 0,6% chrześcijan, czyli ok 36 tys.

Osoby wierzące w Jezusa Chrystusa, a które pochodzą z Libii są usilnie przekonywane do wyparcia się swojej wiary, są pod silną presją ze strony rodziny. Na terenie kraju nie buduje się nowych kościołów chrześcijańskich (nie są one oficjalnie uznawane) nie można publicznie wyznawać swojej wiary. Zabronione jest nawracanie muzułmanów na wiarę chrześcijańską. Nie wolno także rozpowszechniać literatury religijnej.

Jedyną religią, która ma zapewnioną prawną aprobatę jest religia muzułmańska. Ma to zagwarantowane dzięki konstytucji uchwalonej w 1951 r. Radykalne grupy islamskie i zorganizowane grupy przestępcze obrały sobie za cle chrześcijan – dopuszczają się gwałtów, uprowadzeń, a także zabijają.

Chrześcijanie, którzy przybyli do Libii mogą spotykać się w celach religijnych, jednak w praktyce narażają swoje życie. Co się tyczy Libijczyków – muszą oni utrzymywać swoją wiarę w tajemnicy.

Przykłady prześladowań

• II 2015 – zamordowanie 21 mężczyzn z Kościoła Koptyjskiego przez bojowników z Państwa islamskiego