Nigeria

Historia prześladowań

Nigeria wyraźnie podzielona jest na dwa regiony. Północ, która zdominowana jest przez religię muzułmańską i południe z wyraźną przewagą chrześcijaństwa. Proces islamizacji północnej Nigerii sięga początków XIX wieku, kiedy na skutek dżihadu wprowadzono kalifat. W tym samym czasie południowe terytorium kraju zamieszkiwały ludy wyznające religie plemienne, rodzime. Okres dominacji Brytyjczyków w Afryce, przyniósł ugruntowanie podziału religijnego w Nigerii. Północ umocniła się w wierze muzułmańskiej, a południe poddane zostało szerokiej ewangelizacji. 1 października 1960 roku Nigeria uzyskała niepodległość, jednak w dalszym ciągu pozostała częścią Wspólnoty Narodów, które połączone są językiem, historią i kulturą. Od tego znaczącego momentu w historii religijnej Nigerii, muzułmanie wielokrotnie dążyli do konstytucyjnego wprowadzenia pełnego szariatu. Dychotomia pomiędzy północą a południem nabierała na sile. W 1986 roku Nigeria przystąpiła do Organizacji Konferencji Islamskiej, co tylko zaogniło konflikt między wyznawcami obu religii. 1999 rok przypieczętował wprowadzenie szariatu w północnych stanach Nigerii, co podzieliło kraj ostatecznie. Trzy lata później powstała na terenie Nigerii zmilitaryzowana muzułmańska organizacja ekstremistyczna Boko Haram, która domaga się wprowadzenia szariatu w całej Nigerii. Od tego czasu można mówić o jawnym prześladowaniu i mordowaniu wyznawców chrześcijaństwa. Sprzyjający muzułmanom prezydent Nigerii, wybrany w 2015 roku Mahammadu Buhari, w oficjalnych wystąpieniach potrafi minimalizować ataki na chrześcijan, a rząd nie podejmuje żadnych kroków w kierunku złagodzenia fali porwań i prześladowań chrześcijan. Ogólnoświatowa krytyka skierowana w rząd i prezydenta, w dalszym ciągu nie przynosi efektów. Intensyfikacja przemocy w Nigerii ma podłoże głównie religijne, jednakże na przestrzeni ostatniego dziesięciolecia pojawiły się kontrowersje związane ze zbrojną działalnością Fulanów. Pasterze z grupy etnicznej dopuszczają się bowiem licznych aktów przemocy. Uprawiający koczowniczy tryb życia muzułmańscy Fulanie wchodzą w bezpośredni konflikt z rolnikami osiadłymi na stale. W 2016 roku liczba ofiar Fulanów przekroczyła liczbę ofiar Boko Haram.

Chrześcijanie są narażeni na tortury, gwałty, przemoc seksualną czy nawet śmierć, są traktowani jako obywatele drugiej kategorii. Mogą stracić dorobek życia. Porywa się ich także dla okupu. Konwertyci z islamu narażeni są na odrzucenie ze strony rodziny, a także naciski w celu porzucenia wiary (przemoc psychiczna i fizyczna). Podczas ataków  społeczność chrześcijańska pozbawiona jest jakiejkolwiek pomocy ze strony państwa.

Przykłady prześladowań

• VIII 2021 – doszło do zabicia 70 osób z plemienia Irigwe w stanie Plateau (podejrzanymi są pasterze Fulani).
• IV 2021 – uprowadzenie przez tzw. bandytów 22 studentów i pracownika naukowego. Pięciu studentów zostało zabitych.
• IX 2019 – egzekucja dwóch chrześcijańskich wolontariuszy  Godfrey’a Ali Shikagham i Lawrence’a Duna Dacighir. Bojownicy z grupy Boko Haram sfilmowali i upublicznili egzekucję.
• III 2019 – atak Fulanów na wioski Inkirimi, Dogonnoma i Ungwan Gora w okręgu Kajuru. Zniszczenie 143 domów, 52 zabitych.
• II 2018 – porwanie 110 uczennic z internatu w Dapchi. Ataku dokonała grupa Boko Haram. Uwolnione w marcu tego samego roku. Według Associated Press uwolniono 101 dziewcząt.
• V 2014 – porwanie 276 uczennic ze liceum w Chibok. Grupa Boko Haram przez trzy lata przetrzymywała kilkunastoletnie dziewczynki w lasach Sambisa Po trzech latach uwolniono zaledwie 103.
• IV 2012 – 20 osób zabitych podczas mszy na Uniwersytecie w Kano, w północnej Nigerii.

Mapa

Mapa Nigerii z podziałem na stany, w których wprowadzono szariat (północ) i stany, które są wolne od prawa szariatu.