Somalia

Historia prześladowań

Niemal od trzydziestu lat Somalia pogrążona jest w wewnętrznym konflikcie. Wojna domowa, która rozpoczęła się 26 stycznia 1991 roku trwa nieprzerwanie do dzisiaj. Sztuczne podziały państw kolonialnych powstałe na Konferencji w Berlinie w roku 1885, do dnia dzisiejszego niosą tragiczne konsekwencje. Wewnątrz afrykańskie podziały terytorialne były pozbawione jakichkolwiek zasadności, nie kierowały się historią, uwarunkowaniami etnicznymi, językowymi, plemiennymi czy wyznaniowymi. Konferencja w Berlinie, zwana powszechnie Konferencją Kongijską (najważniejszym postanowieniem było bowiem przekazanie na własność dorzecza Konga belgijskiemu władcy Leopoldowi II), miała na celu jedynie zysk Europejczyków (Belgów, Francuzów, Anglików, Niemców, Portugalczyków i Włochów). W wyniku podziału wpływów, Somalijczycy znaleźli się na terytoriach kilku sąsiadujących ze sobą państw: Somalii, Kenii, Etiopii i Dżibuti. Walki o terytoria, zakusy na zbudowanie „Wielkiej Somalii”, co chwila stają się przyczyną wojen. Muzułmańska Somalia od lat walczy z chrześcijańską Etiopią, ale przede wszystkim targana nieustającymi wewnętrznymi konfliktami plemiennymi, walczy z ubóstwem, głodem i panującą anarchią.  Podzielona wewnętrznie na samozwańcze republiki: Somaliland, Puntland i Galmudug, nieuznawane przez międzynarodową arenę polityczną, Somalia trwa w głębokim konflikcie humanitarnym, społecznym i politycznym. Na tle muzułmańskiej Somalii, wyznawcy chrześcijaństwa stanowią niewielką garstkę około 30 tysięcy wyznawców. Poza codziennymi problemami dotykającymi mieszkańców tego ogarniętego wojną kraju, chrześcijanie dodatkowo muszą zmagać się z radykalnymi, terrorystycznymi organizacjami muzułmańskimi. Najokrutniejszą w działaniu jest grupa Al-Shabaab, której głównym celem od samego początku było wprowadzenia szariatu na terytorium całej Somalii i wyeliminowanie chrześcijan z kraju (doktryna wahabizmu). Organizacja powstała w 2006 roku, a od 2012 stała się formalnie komórką Al-Kaidy. Po objęciu rządów przez Sharifa Ahmeda w styczniu 2009 roku, rząd jednogłośnie wprowadził szariat jako jedyne prawo normujące życie w Somalii. Uprawomocnione przez zapis w konstytucji z sierpnia 2012 roku, przypieczętowało los somalijskich chrześcijan.

Skrajny fundamentalizm nie pozwala chrześcijanom na spokojne praktykowanie religii. Nawrócenie się na inną religię jest w kraju nielegalne, o czym wyraźnie mówi zapis w konstytucji „żadna inna religia poza islamem nie może być głoszona na terenie kraju”. Dodatkowo konwertyci są uważani za zdrajców. To zamyka usta chrześcijanom, zwłaszcza tym nawróconym z islamu, bowiem konwersja religijna jest postrzegana przez muzułmanów jako zdrada.

Przykłady prześladowań

Nieprzerwany, wewnętrzny konflikt w Somalii od lat przynosi krwawe ataki islamskich wojowników, w których giną zarówno muzułmanie, jak i chrześcijanie. Najkrwawszy atak miał miejsce w październiku 2017 roku, kiedy dwie ciężarówki, wypełnione ładunkami wybuchowymi, eksplodowały w stolicy, w Mogadiszu. Śmierć poniosła ponad pół tysiąca osób, a prawie 300 zostało okaleczonych.

• V 2014 – w Mogadiusz grupa uzbrojonych islamistów zamordowała młodą Suffię, kilkunastoletnią chrześcijankę.
• X 2013 –  w Mogadiszu zamordowano chrześcijanina Abdikhaniego Hassana, za praktykowanie religii. Abdikhani osierocił żonę w ciąży i pięcioro dzieci w wieku od 3 do 12 lat.
• IV 2013 – w miejscowości Buulodbarde, ekstremiści z grupy Al-Shabaab, zamordowali 42 letnią wdowę, chrześcijankę, matkę 5 dzieci, za praktykowanie religii chrześcijańskiej. Rok wcześniej, jej mąż został zamordowany przed ich domem, za wyrzeczenie się religii islamskiej.

Diecezja w Mogadiszu

Katedra katolicka, zbudowana w 1928 roku, kilkukrotnie grabiona, finalnie zdewastowana i zburzona przez ekstremistów islamskich w 2008 roku.

Podział terytorialny Somalii